Szlak Kościołów Książąt Pomorskich
Na Szlak Kościołów Książąt Pomorskich składają się kościoły wyjątkowe ze względu na wartości religijne, kulturowe i historyczne. Szlak łączy miejsca, które już w średniowieczu – w czasach książąt pomorskich – były prężnymi centrami osadniczymi i wyjątkowymi ośrodkami kultu.
BAZYLIKA KATEDRALNA PW. WNIEBOWZIĘCIA NMP W PELPLINIE
Zespół pocystersko-katedralny w Pelplinie, został uznany za Pomnik Historii ze względu na wartości historyczne i artystyczne, materialne i niematerialne, a także autentyczność substancji zabytkowej, a jako ośrodek intelektualny i dydaktyczny o wielowiekowej tradycji ma duże znaczenie dla kultury i historii Polski. Bazylika Katedralna wraz z pocysterskim dziedzictwem to ważne centrum kształtowania się tożsamości lokalnej nie tylko Kociewia ale całego Pomorza. Historia Pelplina nierozerwalnie związana jest z zakonem cystersów, przybyłych w 1276 roku, od włączenia do Polski w 1466 r. Do 1772 r., Pelplin był jednym z najbardziej znaczących konwentów cysterskich w kraju, a jego opaci należeli do najwybitniejszych osobistości Kościoła w Rzeczpospolitej.
Bazylika Katedralna, która jest jedną z największych budowli sakralnych gotyku ceglanego w Polsce, powstała między XIV a XVII w. Świątynię wyróżnia połączenie tradycyjnego cysterskiego układu bazylikowego z popularną na Pomorzu halą (transept), a także szesnastowieczne sklepienie kryształowe w transepcie oraz bogaty gotycki detal architektoniczny. Istotną wartość obiektu stanowi zachowane w dużym stopniu gotyckie oraz manierystyczne i barokowe wyposażenie, m.in. zaliczany do największych w Europie, sześciokondygnacyjny ołtarz główny z lat 1623/24 z obrazem „Koronacja Matki Boskiej”, autorstwa Hermana Hana.
W katedrze znajdują się 23 ołtarze: wspomniany już, monumentalny 25-metrowy ołtarz główny, oraz ołtarze rozmieszczone przy filarach międzynawowych oraz w nawach bocznych – głównie z XVII i XVIII w. Bogactwa wystroju z XV-XVIII w. dopełniają m.in.: zespół gotyckich stalli, barokowe organy, ambona, kolekcje obrazów największych sław malarstwa polskiego i europejskiego.
KOŚCIÓŁ PW. ŚW. MARII MAGDALENY W CZERSKU
Kościół p.w. Św. Marii Magdaleny w obecnym kształcie powstał według projektu wrocławskiego architekta Oskara Hossefelda. Halową, trójnawową okazałą świątynię w centrum miasta zbudowano na planie krzyża łacińskiego. Sufit kościoła jest bogato zdobiony malowidłami, a kolumny pokryte są freskami.
Kościół posiada cenne wyposażenie, na które składa się m.in.: 8 ołtarzy, 6 konfesjonałów, kazalnica, drewniana chrzcielnica w stylu rokokowym z 1766 r., granitowe kropielnice z XIII i XV w., obrazy drogi krzyżowej, na emporze znajdują się organy.
Na szczególną uwagę zasługuje ołtarz główny. Pochodzi on z Bazyliki Katedralnej w Pelplinie, został zamówiony przez opata Feliksa Kosa w 1611 r., następnie przekazany przez kapitułę chełmińską do parafii w Czersku w 1854 r. Ołtarz o wymiarach: 700x800x150 cm wykonano z drewna, bogato ozdobiono rzeźbiarsko. W ołtarzu umieszczono obrazy olejne autorstwa Hermana Hana.
KOŚCIÓŁ ŚW. BARBARY, KOKOSZKOWY
Kościół p.w. Św. Barbary to jedna z najstarszych świątyń na Kociewiu. Ceglano – kamienny kościół wzniesiono już w XIII w., w okresie późniejszym dobudowano drewnianą wieżę od strony zachodniej. Kościół i układ jego otoczenia tzn. cmentarz i starodrzew pozostają właściwie w niezmienionym kształcie od XIV w.
Wnętrze świątyni zawiera wiele cennych zabytków. W XX w. odkryto tu gotycką polichromię tzw. zacheuszki (dekoracyjne okręgi z krzyżami z czasu konsekracji kościoła). Podobne motywy dekoracyjne zachowały się również w Katedrze w Pelplinie.
Ponadto w kokoszkowskim kościele można podziwiać m.in.: kamienną kropielnicę z początku XIV w., barokowy ołtarz główny św. Barbary z początku XVIII w., rokokowe ołtarze Matki Bożej Różańcowej i św. Rodziny pochodzące z drugiej połowy XVIII w. oraz barokowy obraz “Ukrzyżowanie” z XVIII w.
KOŚCIÓŁ PW. PODWYŻSZENIA KRZYŻA ŚWIĘTEGO W TCZEWIE
Jednym z najcenniejszych zabytków architektury sakralnej na Pomorzu jest bez wątpienia Kościół p.w. Podwyższenia Krzyża Świętego w Tczewie. Początki tczewskiej Fary sięgają XIII w. Największy jej rozkwit przypada na czas panowania Zakonu Krzyżackiego na tych terenach. W XIV w. kościół został w znaczącym stopniu rozbudowany i wyposażony.
Świątynia posiada bogate i dobrze zachowane wyposażenie wnętrza. Do najcenniejszych jego elementów należą m.in.: niedawno odkryte malowidła ścienne w kaplicy Świętych Niewiast, pochodzące z XIV w., przedstawiające popiersia ośmiu świętych kobiet, XV-wieczna Pieta, a także przechowywane w skarbcu XV-wieczne wyroby złotnicze, pochodzące prawdopodobnie z gdańskich warsztatów (krzyż relikwiarzowy, dwa kielichy, patena).
Pod koniec XVII i przez cały XVIII w. tczewską farę wyposażano w ołtarze, ambonę i sprzęt liturgiczny, które to w większości zachowały się do czasów współczesnych.
Do najcenniejszych elementów wyposażenia, które powstały w ww. okresie, należy m.in. ołtarz główny, który stanowi wybitne dzieło późnobarokowej sztuki pomorskiej.
Zobacz profil na Facebooku
Szlak Kościołów Książąt Pomorskich
Zgłoszenie chorego
Jeśli pacjent ma skierowanie od lekarza pierwszego kontaktu czy lekarza specjalisty do hospicjum domowego można zgłosić się do nas telefonicznie: tel. 58/ 536 15 64 lub w biurze parafialnym:
Kancelaria czynna:
poniedziałek - piątek
w godz. 8.30 - 10.00 i 16.00 - 17.00
Kancelaria parafialna czynna:
od poniedziałku do piątku,
w godzinach 8.30 - 10.00 i 16.00 - 17.00
Adres kancelarii:
Plac Mariacki 2, 83-130 Pelplin
tel. 58/ 536 15 64
Adres e-mail: Ten adres pocztowy jest chroniony przed spamowaniem. Aby go zobaczyć, konieczne jest włączenie w przeglądarce obsługi JavaScript.