Sakrament chrztu - Pierwszy sakrament jest nazywany "chrztem" z uwagi na główny obrzęd, w którym się dokonuje. "Chrzcić" (grec. baptizein) znaczy "zanurzyć, pogrążyć". "Zanurzenie" w wodzie jest symbolem pogrzebania katechumena w śmierci Chrystusa, z której powstaje przez zmartwychwstanie z Nim jako "nowe stworzenie" (Ga 6,15).
Sakrament chrztu jest nazywany również "obmyciem odradzającym i odnawiającym w Duchu Świętym" (Tt 3,5). Oznacza bowiem i urzeczywistnia narodzenie z wody i z Ducha Świętego.
Chrzest jest pierwszym i najpotrzebniejszym sakramentem. Pierwszym - gdyż bez niego nie można przyjąć innych. Najważniejszym - gdyż jest podstawą całego życia chrześcijańskiego. Przez chrzest zostajemy wyzwoleni od grzechu pierworodnego oraz od osobistych win, gdy przejmujemy go jako dorośli i stajemy się przybranymi dziećmi Boga. Jednocześnie stajemy się członkami Chrystusa i Kościoła jako Mistycznego Ciała Chrystusa. Odtąd mamy prawo do nieba - do zbawienia wiecznego.
Rodzice i chrzestni zobowiązani są do tego, aby zapewnić ochrzczonemu dziecku rozwój życia religijnego. W razie konieczności każdy człowiek może udzielić chrztu, pod warunkiem, że ma intencje uczynienia tego, co czyni Kościół, i poleje głowę kandydata wodą, mówiąc np: " Marku ja ciebie chrzczę w imię Ojca i Syna, i Ducha Świętego. Amen."
Do załatwienia formalności związanych z tym sakramentem należy:
- Zgłosić się w kancelarii parafialnej z następującymi dokumentami:
- akt urodzenia dziecka
- zaświadczenie, że rodzice chrzestni są: "wierzący i praktykujący" wydany przez proboszcza z miejsca zamieszkania chrzestnych. - Znać dokładną data ślubu kościelnego rodziców dziecka.
- Podać datę urodzenia rodziców chrzestnych, oraz dokładny adres ich zamieszkania.
- W przypadku małżeństwa niesakramentalnego, lub matki samotnie wychowującej dziecko umówić się z proboszczem na rozmowę określającą warunki dopuszczające do przyjęcia tego sakramentu.
Za posługę chrztu się nie płaci, lecz składa dobrowolną, rozsądną ofiarę na Kościół.